«حلزونی که آرام روی لبه ی تیغ حرکت می کند: این است کابوس من!»
اینک آخرالزمان (1979) فرانسیس فورد کاپولا
فیلم ها، کم کم برایم دو دسته می شوند:
فیلم هایی که درباره ی چیزی اند.
و فیلم هایی که با دیدنشان چیزی در من بر انگیخته می شود.
و این دسته ی دوم، فیلم هایی اند که ماندگارند و لیاقت هنر بودن را دارند. وقتی پای این
فیلم ها می نشینی خوشحالی از اینکه وقت تلف نمی کنی. نه تنها، بلکه خوشحالی از اینکه
یک هنرمند، تو را در حسی ناب شریک کرده... چه تلخ، چه شیرین.
و فیلم اینک آخرالزمان از این دست فیلم هاست. از آغاز تا پایان، چیزی در من می جوشد که قابل
بیان نیست، فقط قابل تجربه کردن است. هرچند خیلی از منتقدین، اسم «ترس» «هراس از
عاقبت نوع بشر» «کابوس قدرت» و... را رویش گذاشته اند.
سلام نوشته هات عالیه...
به سایت ما هم یه سری بزنی خوشحال میشم
آخه اونجا جای بچه های با معرفته!
میتونی تو سایت گروه داشته باشی و مطالبتو برای بچه ها بذاری.
منتظر حضورت هستم امیدوارم لحظه های خوشی با ما داشته باشی.
ممنون میشم دعوت خواهرتو قبول کنی....
به امید دیدار.
سلام رضا
خوبی؟
دوباره فیلمو ندیدم ولی همین قدر فهمیدم که چیز خوبی نوشتی
فیلم های با سال تولید زیر دوهزارو حالم نمی گیره نگاه کنم
آدم چقدر بیچاره باشه که چنین نظری به پستش داده بشه. نه؟
اووووفففف
چه جمله ای
ممنون!
اینا فقط بخشی از دردای منه
حلّزون درستشه!