ماه من٬ آنی نیست که امان‌نامه‌ی شمر پاره می‌کند...
و آنی نیست که آب از لبان تشنه‌اش دور می‌کند...
و حتی آنی نیست که بی‌دست٬ مشک به دندان می‌گیرد...
ماه من٬ آنی است که برای جنگیدن به‌دنیا آمده٬ برای جنگیدن بزرگ شده٬
و برای جنگیدن لباس رزم به تن کرده و پا به کربلا کوبیده و چه نقشه‌ها برای
دشمنان برادرش کشیده...اما دو دست٬ دو چشم و فرق شکافته‌اش
را فدای آب آوردن برای بچه‌ها کرده.
ماه من قهرمان است.
آن حسینی که شرف یافته دین از شرفش
سر و جان داد ز کف تا نرود دین ز کفش
هدف تیر بلا ساخت علی اصغر خویش
تا که سرمشق بگیرد بشر از این هدفش
عالی بود
زینب حسین را به گل سرخ خون شناخت
بر تربت تو بود نشان و علامت آب
چه نقشه ها برای دشمنان ..ولی ...
قشنگ بود.