کماکان توی کف...

«رفاقت٬ مثل تیغه‌های ماشین‌اصلاح است.»*

یعنی که تو از بعضی رفاقت‌هایت استفاده می‌کنی و خیلی از آنها را اصلا نمی‌دانی

به چه درد می‌خورند.

و یعنی که فرض کنید پدرومادر محترم رفته‌اند مشهد و دسته‌کلید گرامی توی خانه جامانده...

آنوقت از بین دوستان٬ یکی از درب‌و‌داغان‌هایش که اصلا حال دیدنش را ندارید٬

پیدا بشود و با کلیدش٬ در خانه‌اتان را باز کند...

در حالی که شما اصلا فکرش را هم نمی‌کردید که همچین آدم داغانی٬ بتواند چنین کار

بزرگی برایتان انجام دهد.

عینا مثل تیغه‌های جور‌واجوری که گذاشته‌اند توی جعبه‌ی ماشین‌اصلاح٬

بدون دفترچه‌ی راهنما. و شما خودتان در شرایط خاص٬ کاربردشان را کشف می‌کنید!!

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

*خودم!

عجب جمله‌ای پراندم!...هنوز خودم توی کف معانی جمله‌ مانده‌ام.

مثلا: «رفاقت مثل تیغه‌های ماشین‌اصلاح است...ده‌بار کارت را راه می‌اندازد و

یک‌بار گند می‌زند به صورتت»!

یا مثلا: «رفاقت مثل تیغه‌های ماشین‌اصلاح است...همه‌جا نمی‌شود استفاده‌اش کرد»!!

یا مثلاتر: «رفاقت مثل تیغه‌های ماشین‌اصلاح است...بعضی وقتها مفید است، بعضی‌وقتها moser »!!